از مولانا جلال الدین محمد بلخی (فارسی)، قرن ۱۳
باز آ هر آنچه هستی، باز آ
گر کافر و کبر و بت پرستی، باز آ
این درگه ی ما درگه ی نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکستی، باز آ
از کفر و ز اسلام برون صحرائیست
ما را به میان آن فضا سودائیست
عارف چو بدان رسید سر را بنهد
نه کفر و نه اسلام و نه آنجا جائیست