از مولانا جلال الدین محمد بلخی (فارسی)، قرن ۱۳

 باز آ هر آنچه هستی، باز آ

گر کافر و کبر و بت پرستی، باز آ

این درگه ی ما درگه ی نومیدی نیست

صد بار اگر توبه شکستی، باز آ

از کفر و ز اسلام برون صحرائیست 

ما را به میان آن فضا سودائیست

عارف چو بدان رسید سر را بنهد 

نه کفر و نه اسلام و نه آنجا جائیست… Read article “دو شعر فارسی”